«Εργασιακό στρες» μια αλήθεια που την φοβόμαστε.
Ο κυριότερος παράγοντας εργασιακού στρες στις μέρες μας είναι η ανασφάλεια και το αίσθημα της απειλής που νιώθει ο εργαζόμενος.
Και αυτό διότι αυτοί οι παράγοντες μπορούν αρκετά εύκολα να οδηγήσουν το άτομο στο φόβο και τον πανικό. Και τότε το άγχος πολλαπλασιάζεται και δημιουργείται φαύλος κύκλος.
Όμως, ειδικά στις μέρες μας, το στρες στην εργασία δεν μπορεί να αναλυθεί και αντιμετωπιστεί ξεχωριστά και μόνο του.
Για πολλούς ανθρώπους η εργασία ήταν πρώτη προτεραιότητα και για πολλούς περισσότερους ο δείκτης ανάπτυξης και εξέλιξής τους. Φυσικά, η εργασία είναι και προτεραιότητα και ανάπτυξη. Αλλά όταν υπάρχει μόνο αυτό και αυτό απειλείται είναι φυσικό να νιώθει ο άνθρωπος ότι απειλείται ολόκληρη η ταυτότητα, η προσωπικότητα, η ανάπτυξή του.
Το ερώτημα όμως πρέπει να τεθεί από την αρχή και αφορά τις αξίες και τις στάσεις ζωής.
Το εργασιακό στρες μπορεί να θεωρηθεί και η αιτία και το αποτέλεσμα πολλών καταστάσεων. Μπορεί να γίνει αιτία πολλών ασθενειών, παθήσεων, διαταραχών.
Μπορεί όμως να είναι και το αποτέλεσμα μιας πορείας ζωής που δεν επιτρέπει να πούμε «όχι» σε κανένα συνάδελφο, να μην στεναχωρήσουμε ή να δυσαρεστήσουμε κανένα υφιστάμενο, προϊστάμενο ή συνάδελφο, να φορτωνόμαστε συστηματικά δουλειά που δεν μας αναλογεί χωρίς να λέμε τίποτα, να παίρνουμε την άδειά μας αφού πρώτα αποφασίσουν όλοι οι άλλοι, να μη συζητάμε κάτι που μας ενόχλησε και να το κουβαλάμε κάθε μέρα μαζί μας…
Μέχρι και 35-40% των υπαλλήλων στην Ευρώπη δηλώνουν ότι υποφέρουν από εργασιακό άγχος με τους Έλληνες να κατέχουν την πρωτιά, δηλώνοντας άγχος στην εργασία σε επίπεδο πάνω από 60%.
Η χρήση αλκοόλ, ναρκωτικών και άλλων ψυχοτρόπων ουσιών στο χώρο της εργασίας είναι συχνό φαινόμενο και αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για εργατικά ατυχήματα ή άλλα προβλήματα που σχετίζονται με την αποδοτικότητα στην εργασία, τις διαπροσωπικές σχέσεις, τις απουσίες και τις αναρρωτικές άδειες.
Στους παράγοντες που σχετίζονται με το άγχος περιλαμβάνονται οι εξής:
- ο υπερβολικός φόρτος εργασίας ή η έκθεση σε φυσικούς κινδύνους.
- ο έλεγχος που έχουν οι εργαζόμενοι στον τρόπο εκτέλεσης της εργασίας τους.
- εάν οι εργαζόμενοι κατανοούν τον ρόλο τους.
- οι διαπροσωπικές σχέσεις, περιλαμβανομένων ζητημάτων όπως η παρενόχληση και η βία.
- η στήριξη που παρέχεται από συναδέλφους και προϊσταμένους, και
- η κατάρτιση που χρειάζονται οι εργαζόμενοι για την εκτέλεση των καθηκόντων τους.
Πηγή: medlabgr
