Όταν η ζωή σου βάζει εμπόδια, σου κάνει την καθημερινότητα αβάσταχτη και δύσκαμπτη τότε εσύ πρέπει να σταθείς στα πόδια σου.
Φρόντισε να:
1. Αποδεχθείς την Πραγματικότητα.
Αποδέχομαι την πραγματικότητα δε σημαίνει ότι μου αρέσει ή ότι συμφωνώ με αυτό που γίνεται. Πολύ απλά σημαίνει ότι αντιλαμβάνομαι ρεαλιστικά τι γίνεται στη ζωή μου, αυτή τη στιγμή, χωρίς αρνητικές προεκτάσεις. Αν κάποιος άνθρωπος έχει χάσει τη δουλειά του, έχει διαγνωσθεί πχ, με διαβήτη, οτιδήποτε, το να παριστάνει ότι αυτό δεν του συμβαίνει, το να κλαίει και να οδύρεται θεωρώντας ότι αυτό που του συνέβη είναι η χειρότερη καταστροφή, δεν πρόκειται να τον βοηθήσει σε τίποτα. Αν ξεκινήσει με αποδοχή, «δυστυχώς, συμβαίνει κάτι που δεν μου αρέσει και με στεναχωρεί», τότε είναι πολύ πιθανό να μπορέσει με καθαρό μυαλό να σκεφτεί πιθανούς τρόπους να ελέγξει και να διαχειριστεί την κατάσταση.
Η αποδοχή της πραγματικότητας μας δίνει την αίσθηση ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι, ότι έχουμε τη δύναμη να ελέγξουμε –ως ένα σημείο- την κατάσταση. Και αυτό μας κάνει να νιώθουμε δυνατοί.
2. Μην κατηγορείς άλλους.
Ίσως μια εύκολη λύση είναι να ρίξουμε –δίκαια ή άδικα- το φταίξιμο σε κάποιον άλλον. Ακόμα και αν το κάνουμε αυτό όμως, το μόνο που θα πετύχουμε είναι να παραμείνουμε στην ίδια δύσκολη ή άσχημη κατάσταση, μια που ο «άλλος» δεν πρόκειται φυσικά να εμφανιστεί και να διορθώσει το λάθος του.
Εξετάστε το «τι μπορώ να κάνω εγώ», που είναι πολύ πιο πρακτικό!
3. Βρες τη Σωστή Συμπεριφορά.
Για κάθε τι που μας συμβαίνει, ακόμα και αν δεν έχουμε επιλογή για ό,τι έγινε, έχουμε σίγουρα την επιλογή του πώς θα αντιδράσουμε, του πώς θα συμπεριφερθούμε. Οι επιλογές που έχει κανείς είναι πάρα πολλές: από το να κάτσει να τα βάψει μαύρα, να κατηγορεί τους άλλους για όσα του συνέβησαν, να βυθιστεί σε μια θάλασσα αυτολύπησης και απελπισίας, μέχρι να δηλώσει ότι έχει στεναχωρηθεί/απογοητευθεί/θυμώσει και να ανασκουμπωθεί για να βρει μια λύση. Όταν επιλέγουμε τη συμπεριφορά μας προς μία θετική κατεύθυνση, θα βρούμε και μια λύση.
Σε προβλήματα που είναι άλυτα, στην απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, στη διάγνωση μιας σοβαρής ασθένειας, πάντα υπάρχει επιλογή για το πώς θα αντιδράσουμε. Το βασικό ερώτημα που πρέπει να θέσουμε στον εαυτό μας τη δύσκολη στιγμή είναι «τι είναι ένα πράγμα που μπορώ να κάνω αυτή τη στιγμή για να βοηθήσω τον εαυτό μου;»
4. Διαχειριστείτε το περιεχόμενο των σκέψεων σας .
Βλέπω την κατάσταση ρεαλιστικά σημαίνει ότι δεν αφήνομαι να κάνω καταστροφικές σκέψεις και ότι μπορώ να ελέγξω τις αρνητικές σκέψεις που φέρνουν μόνο στεναχώρια. Βλέπω τα πράγματα ρεαλιστικά σημαίνει ότι βλέπω τα αρνητικά αλλά βλέπω και τα θετικά, τα πράγματα που επιδέχονται βελτίωση, και αυτά που μπορώ εγώ να κάνω. Η ψυχική μιζέρια δεν οδηγεί ποτέ πουθενά, μόνο μας αφήνει σε ένα τέλμα αρνητικών συναισθημάτων και κατάθλιψης. Παρατηρήστε τον τρόπο με τον οποίο μιλάτε στον εαυτό σας: του μιλάτε όμορφα; Τον ενθαρρύνετε; Ή μήπως τον βρίζετε και τον κατηγορείτε; Πώς θα μιλούσατε σε ένα αγαπημένο σας άτομο; Έτσι ακριβώς θα πρέπει να μιλήσετε και στον εαυτό σας!
5. Προσπάθησε να δώσεις νόημα σε αυτό που σας συμβαίνει.
Όσο δύσκολο και άσχημο και αν είναι αυτό που σας συμβαίνει, προσπαθήστε να νοηματοδοτήσετε την κατάσταση, να ανακαλύψετε κάποιο νόημα, κάποιο μάθημα ζωής, κάτι θετικό, όσο μικρό και αν είναι. Στόχος δεν είναι να τα δείτε όλα θετικά, αλλά να πιαστείτε από κάπου και να μη βυθιστείτε σε ένα τέλμα αυτολύπησης και απραξίας.
